Temel, yıllardır görmediği çocukluk arkadaşı Cemal’le İstanbul’da karşılaşmış. Hemen hasret gidermeye başlamışlar.
– Uşak, nasilsun bakayım? diye sormuş Temel.
– İyiyum, sağ olasın.
– Çocuklar nasıldur?
– Onlar da iyidur.
– Peki, karın nasıldur?
Bu soruyu duyunca Cemal’in yüzü birden değişmiş, gözleri buğulanmış. O an Temel, Cemal’in eşinin geçen yıl vefat ettiğini hatırlamış ve durumu toparlamaya çalışarak şöyle demiş:
– Yani… hâlâ aynı mezarda mı yatıyi? 😅😂
