Judo hocası : Çocuğu görmem gerekiyor. Getir de bir bakalım demiş.
Birkaç gün sonra baba çocuğunu da yanına alıp judo hocasının yanına gitmiş.
Hoca çocuğa dikkatlice bakmış biraz düşünmüş ve “Tamam” demiş “Yarın elbiselerini, spor malzemelerini getirin, çalışmalara başlıyoruz”. Çocuk bir sonraki gün heyecanla hocasının yanına gelmiş. Antrenmana başlamışlar. Hocası çocuğa bir hareket göstermiş ve : “bu harekete çalış” demiş. Çocuk büyük bir heyecan ve özveriyle bir hafta aynı hareketi çalışmış. Bakmış hocadan hareket yok bunu hocasıyla konuşmaya karar vermiş, “Hocam bu hareketi öğrendim artık, başka hareket göstermeyecek misiniz?” diye sormuş.
Judo Hocası: “Çalışmaya Devam et” demiş. Bir ay, beş ay, yedi ay, derken çocuk okuldaki bir yılını doldurmuş. Bir yıl boyunca hep aynı hareketi tekrarlamış. Hoca başka bir hareket öğretmemiş. Çocuk tekrar hocasının yanına gitmiş: “Hocam, bir yıldır aynı hareketi yapıyorum, artık iyice öğrendim bana başka hareket göstermeyecek misiniz?” Hoca gayet sakin “Sen aynı hareketi çalışmaya devam et, zamanı gelince yeni harekete geçeceğiz” demiş. Üç yıl, dört yıl derken çocuk hocasının yanında beş yılını doldurmuş. Bir gün hocası çocuğun yanına gelip: “hazır ol!? İsmini büyük bir turnuvaya yazdırdım. Yarın maça çıkıyorsun”. Çocuk hayret etmiş. Hem sol kolu yok, hem de judoda tek bir hareket biliyor. Bu haliyle ülkede ünlü judocuların katıldığı turnuvada hiçbir şansının olmayacağını düşünmüş; ama hocasına saygısından da ses çıkarmamış. Turnuva başlamış. Çocuk ilk müsabakasına çıkmış. Rakibini bildiği o tek hareketi yaparak kazanmış. İkinci, üçüncü, dördüncü maç.. çeyrek final, yarı final ve hiç beklemediği bir halde finale kalmış.
Finalde ülkede son on yıldır yenilmeyen şampiyon judocu ile karşılaşacakmış. Rakip judoda tam bir üstat. Çocuk dayanamamış hocasının yanına gidip, “Hocam” demiş . “Finale kadar bir şekilde geldik. Ancak şu an rakibim son on yıldır yenilmez şampiyon. Benimse bir kolum eksik ve bildiğim tek bir judo hareketi var. Buraya kadar gelmek bile bana bana yeter. Oyuna çıkıp da rezil olmak istemiyorum. İznin olursa turnuvadan çekileyim”. Hocası net bir ifade ile olmaz çıkıp dövüşeceksin. Yenilirsen de dövüşerek yenil. Çocuk neyse demiş ve maç başlamış. Çocuk yine bildiği tek hareketi yapmış ve bir hamlede rakibini yere sererek şampiyonn olmuş.
Kupayı almış hemen hocasının yanına gitmiş “Hocam, ben bu işi anlamadım. Belli oldu ki çok büyük bir üstatsınız. Benim kolumun birisi yok ve sadece bildiğim tek judo hareketi var. Nasıl oldu da ben şampiyon oldum?!! Hocası “Bak evladım. öncelikle sen tam beş senedir aynı hareketi yapıyorsun. O kadar çok çalıştın ki, artık yeryüzünde o hareketi senden daha iyi yapabilen birisi daha yok. İkinci olarak ise, senin yaptığın o tek hareketin sadece bir karşı hareketi vardır. Onun için de, karşındaki rakibin seni sol kolundan tutması gerekiyor!
